Koncepcja macierzy RAID powstała na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley w 1987 r. Projekt przewidywał stworzenie systemu kilku dysków działających jak jedno urządzenie, co miało poprawić niezawodność, wydajność i bezpieczeństwo. Opracowano osiem podstawowych poziomów macierzy RAID ponumerowanych od 0 do 7.
STANDARDY MACIERZY RAID
RAID 0
Kiedy zapisujemy dane na RAIDzie 0 dane dzielą się na bloki które rozmieszczają się na kilku dyskach. Na danych dyskach nie są tworzone informacje nadmiarowe co oznacza niemożliwość odtworzenia w przypadku awarii dysku. Jedną z zalet RAIDa 0 stanowi fragmentacja danych, z której korzystają inne RAIDy , polega to na podzielenie pamięci dyskowej na małe części. Dzięki fragmentacji danych przyspieszona jest szybkość odczytu i zapisu, ponieważ operacje te mogą odbywać się równocześnie i równolegle, wykorzystując w maksymalny sposób obszar dostępnej pamięci. Jedyną wadą tego RAIDa jest brak bezpieczeństwa ,a awaria któregoś z dysków oznacza utratę danych.
RAID 1
W RAIDzie 1 ochrona danych polega na rozdziale danych pomiędzy dwoma dyskami. Przykładowo mamy cztery dyski i dwa mogą na służyć jako podstawowe na których będziemy zapisywać dane a dwa kolejne będą służyć jako kopia zapasowa, czyli jeżeli dysk A ulenie awarii to dane będą na dysku A’.
RAID 2
Poziom 2 nie jest tak często używany jak dwa poprzednie poziomy, dane dzielone są na wiele dysków a kod korekcji błędów zapisywany jest na dodatkowym urządzeniu. Raczej nie spotykamy na rynku kontrolera RAID, potem zakodowane dane rozdzielane są równomiernie na dyskach macierzy. Niestety poziom ten stracił na znaczeniu, ponieważ dyski mają nową logikę ECC. Inne funkcje poziomu 2 są identyczne jak w przypadku poziomu 3.
RAID 3
Najważniejszą funkcją ochrony danych przy pomocy RAIDa 3 jest rozdzielanie każdej informacji na bity albo bajty które są umieszczane na każdej macierzy oprócz dysku pierworodnego, jednak w celu zwiększenia niezawodności stosuje się dodatkowych dysk wykorzystywany do kontroli parzystości. Poziom ten jest odpowiedni dla zwykłej wielostanowiskowej konwersacyjnej konfiguracji sieci, ponieważ operacje we/wy nie przebiegają w pełni równolegle. Jest to charakterystyczna cecha wielozadaniowego środowiska.
RAID 4
W poziomie 4 jest podobnie jak w RAIDzie 3 ale podział nie jest dokonywany na poziomie bitów czy bajtów tylko na poziomie bloków. Zasób który jest odczytywany na poziomie ochrony jest znacznie szybszy dlatego że z każdego dysku w tym samym czasie można pobierać cały sektor danych. Podczas zapisywania wymagane jest aktualizowanie co powoduje zmniejszenie szybkości przepływu danych. Ten sposób jest korzystny dla serwerów plików jak i baz danych z małą liczbą zapisu..
RAID 5
Podobny do RAIDa 5 jednak wydajność jest większa z uwagi na zapis kodów przystości na kilku dyskach. Każdy dysk posiada obszar zarezerwowany dla swoich danych kontrolnych. Tego typu cechy ukierunkowują stosowanie takiego wariantu ochrony danych w systemach wielozadaniowych
RAID 10 (nazywany także RAID 0+1)
RAID 10 stanowi połączenie RAIDa 0 i RAIDa 1. Poziom ten łączy w sobie zalety obu poziomów, dobra szybkość i bezpieczeństwo , ale ma tą samą wadę co RAID 1 czyli posiadanie połowy pojemości dyskowej. Użytkownik dostaje więc dużą przestrzeń dyskową zgromadzoną w jednej całości i pracującą z wysoką wydajnością, jednak przy najwyższych kosztach macierzy.
RAID 6
Podobny do RAID 5 jednak zwiększono niezawodność poprzez zapisanie kodów za pomocą dwóch schematów kodowania. Jedną z zalet jest to że dysk może pracować nawet po awarii. Dzięki temu rozwiązaniu jest dużo lepsza odporność na awarie dysku niż w przypadku RAIDa 5.
RAID 7
Jest ostatnią koncepcja RAID. Poziom 7 ma najbardziej niezawodny system pamięci dyskowej, przeznaczony jest jedynie do ochrony danych na dysku. Możliwe jest odtworzenie inforamcji nawet w wypadku awarii aż 4 dysków fizycznych.
